“Ben je eenzaam?”
“Ben je eenzaam?” Nou niet bepaald een vraag waarop je een eerlijk antwoord krijgt. Niet zielig gevonden willen worden, of juist stoer willen over komen, verhindert eerlijke openheid. Hoe moet het dan? “Biertje? Ik heb hulp nodig in de voetbal-kantine, de buurtpreventie, de organisatie, … en jij hebt misschien wel wat tijd over?…” Zou het zo moeten?
In de bijeenkomst van de Rayonofficieren op 4 oktober spelen twee thema’s de hoofdrol: eenzaamheid en toekomstvisie van de KVEO.
Voorzitter Peter Dohmen toont zijn bezorgdheid over het dalende aantal leden. De oorzaken zijn wel bekend: armoedig tot geen contact met afzwaaiers door die vermaledijde privacy-wetgeving, desinteresse van Defensie voor gewone post-actieven, het veel voorkomend jonge ontslag, vóór de FLO-leeftijd waarbij nog geen interesse is in pensioen, gezondheid, welzijn, of de ontbrekende naamsbekendheid. Hoe kunnen we het tij keren?
Wim Frankenmolen, adviseur Zorg en Welzijn, leidt het onderwerp ‘eenzaamheid’ in. Wim koppelt hier meteen een vraag aan waar we in groepjes antwoord op moeten geven: “Hoe ontdek je en hoe doorbreek je de eenzaamheid?”
Groepjes? Vooraf was de zaal ingedeeld in zes ‘tafels’ (plus ’n staftafel) zodat de RO’s automatisch ingedeeld waren. Nou, kom dan maar op met je suggesties.
Het bestuur noteert druk alle antwoorden reacties en suggesties uit de zes tafels en gaat zich binnenkort het hoofd er over breken. Dus hoe moet het nu met de toekomst en de eenzaamheid? Eén van de aanwezigen oppert bij het verlaten van de zaal dat deze vorm van inspraak en meedenken een voortreffelijk nieuw elan in onze vereniging brengt; niemand spreekt hem tegen. Hoezo ‘hem’? Ja, aan dames ontbreekt het in dit gezelschap. Waar zouden zij zijn?
